Ο στρουμφάκος μεγάλωσε, το ύφασμα είχε βούλες κόκκινες,
τον σχεδιάσαμε μαζί με τα παιδιά.
Ήτανε τότε μικρά και μπροστά στα μάτια τους φάνταζε σπουδαία κατασκευή.
Γελούσαμε θυμάμαι για τις βούλες, λέγαμε πως έχει ιλαρά....
τον σχεδιάσαμε μαζί με τα παιδιά.
Ήτανε τότε μικρά και μπροστά στα μάτια τους φάνταζε σπουδαία κατασκευή.
Γελούσαμε θυμάμαι για τις βούλες, λέγαμε πως έχει ιλαρά....
Κρατούσε και ένα κάδο με γάλα...
Είχε καρδούλες στις γωνιές, βολάν στο τελείωμα....
και ολόκληρος φάνταζε πραγματικός.
Ακόμα και τώρα είναι σπουδαία κατασκευή!!! Κι εσύ όμως... ησουν, είσαι και θα είσαι σπουδαία μανούλα και γιαγιά!!!! Πολλά φιλάκια!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ γλυκειά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο το στρουμφ, απο τα αγαπημενα των παιδικών μου χρόνων, οσο για την ιλαρα δεν εχω λόγια, γελασα πολύ διαβαζοντας το!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Σοφία μου.. Πολύ χαίρομαι που σ΄ άρεσε και γέλασες. Τώρα η εγγονή ζήλεψε και μου ζητάει την Στρουμφίτα για το κρεβατάκι της. Πολλά φιλιά
Διαγραφή